يحيى بن يعمن :كُنتُ عِندَ الحُسَينِ عليه السلام :

كفاية الأثر عن يحيى بن يعمن: كُنتُ عِندَ الحُسَينِ عليه السلام : إذ دَخَلَ عَلَيهِ رَجُلٌ مِنَ العَرَبِ مُتَلَثِّما ، أسمَرُ شَديدُ السُّمرَةِ ، فَسَلَّمَ ورَدَّ الحُسَينُ عَلَيهِ السَّلامَ ، فَقالَ : يَابنَ رَسولِ اللّهِ مَسأَلَةٌ ! قالَ : هاتِ . . . . قالَ : فَما أقبَحُ شَيءٍ ؟ قالَ : الفِسقُ فِي الشَّيخِ قَبيحٌ ، وَالحِدَّةُ فِي السُّلطانِ قَبيحَةٌ ، وَالكَذِبُ في ذِي الحَسَبِ قَبيحٌ ، وَالبُخلُ في ذِي الغِنى ، وَالحِرصُ فِي العالِمِ .

يحيى بن يعمن (نعمان) : نزدامام حسين عليه السلام بودم كه عربى به شدّت گندمگون و نقابدار بر او در آمد و سلام كرد .امام حسين عليه السلام پاسخ داد. [مرد عرب ]گفت: اى فرزند پيامبر خدا! سؤالى دارم . فرمود : «بگو . . .» . گفت : زشت ترين چيز ، چيست ؟

فرمود : «فسق و فُجورِ در پيرمرد ، خشم در سلطان ، دروغ در انسانِ بزرگ ، بخل در توانگر و حرص در دانشمند» .

منبع:بحار الأنوار : جلد ۳۶، صفحه ۳۸۴، حدیث ۵ .