وَ قَالَ (علیه السلام): اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ تُحَسِّنَ [تَحْسُنَ] فِي لَامِعَةِ الْعُيُونِ عَلَانِيَتِي وَ تُقَبِّحَ [تَقْبُحَ] فِيمَا أُبْطِنُ لَكَ سَرِيرَتِي، مُحَافِظاً عَلَى رِثَاءِ [رِيَاءِ] النَّاسِ مِنْ نَفْسِي بِجَمِيعِ مَا أَنْتَ مُطَّلِعٌ عَلَيْهِ مِنِّي، فَأُبْدِيَ لِلنَّاسِ حُسْنَ ظَاهِرِي وَ أُفْضِيَ إِلَيْكَ بِسُوءِ عَمَلِي، تَقَرُّباً إِلَى عِبَادِكَ وَ تَبَاعُداً مِنْ مَرْضَاتِك.

آن حضرت فرمود: خداوندا، به تو پناه مى برم از اينكه ظاهرم در ديده مردم نيكو جلوه كند، و درونم در آنچه از تو پنهان مى كنم زشت نمايد، خود را از همه آنچه بر من آگاهى در برابر ديد مردم حفظ كنم، پس ظاهر آراسته ام را براى مردم آشكار نموده، و زشتى كردارم را به سوى تو آورم، تا خود را به مردم نزديك، و از خشنودى تو دور سازم.

منبع:نهج البلاغه- حکمت ۲۷۶-ترجمه استاد انصاریان

منافقان با شخصیتی متزلزل نمی‌توانند موضع آشکاری در برابر ایمان اتخاذ کنند. قرآن خصوصیات مشخص کننده آن‌ها را یاد آور شده و آن‌ها را به شدیدترین عذاب تهدید کرده است.

در سوره نساء آیه ۱۴۵ : «منافقان در پایین‌ترین مرحله دوزخ قرار دارند و هرگز یاوری برای آن‌ها نخواهی یافت». برخی از صفات ویژه و اصلی آنان عبارتند از :

۱. صفات عقیدتی : عدم اتخاذ موضعی مشخص در برابر توحید، اظهار ایمان در میان مسلمانان و اظهار شرک در میان مشرکان.

۲. صفات عبادی : عبادت از روی ریا که بدون اعتقاد انجام می‌دهند و با بی حالی و تنبلی به نماز می‌ایستند.

۳. صفات مربوط به روابط اجتماعی : برپایی فتنه از طریق پخش شایعات بین مسلمانان، تمایل به فریب دیگران دارند، برای تحت تأثیر قرار دادن دیگران، خوب حرف می‌زنند، برای متقاعد کردن دیگران بسیار سوگند می‌خورند، از نظر ظاهر و قیافه و لباس در میان مردم بسیار آراسته اند تا جلب توجه کنند و آن‌ها را تحت تأثیر قرار دهند.

۴. صفات اخلاقی : عدم اعتماد به نفس، پیمان شکنی، ریا، ترس، دروغ، بخل، سودجویی و فرصت طلبی.

۵. صفات انفعالی و عاطفی : ترس و هراس از مرگ، نفرت از مسلمانان و کینه ورزی به آنان.

۶. صفات عقلانی و شناختی: تردید، شک و عدم توانایی در قضاوت و تصمیم گیری و تفکر درست، به همین دلیل قرآن منافقان را به عنوان کسانی که بر دل‌هایشان مهر نهاده شده است توصیف می‌کنند که منافقان با توجیه کارهایشان می‌کوشند از خود دفاع کنند.

اصولاً خصوصیت اصلی شخصیت منافق همان تردید در انتخاب ایمان، کفر و ناتوانی در اتخاذ موضعی روشن و صریح در برابر توحید، مؤمنان و کافران است.

همچنین سودجو و فرصت طلب است گاهی با مسلمانان و گاهی با کافران خود را هماهنگ می‌کنند. همواره در فریب دادن مردم می‌کوشد از طریق سخنان شیوا و آراستگی ظاهری، آن‌ها را تحت تأثیر قرار دهند، در ژرفای نفس خود احساس ناتوانی می‌کنند. از این رو سعی دارند با توجیه کارهایشان از خود دفاع کند.

منبع: خبرگزاری رسا

منبع:سایت حدیث گراف

منبع: موسسه تحقیقات و نشر معارف اهل البیت (علیهم السلام)

منبع:سایت حدیث گراف