یکی از آیات موثّر و هشدار دهنده قرآن آیه 6 از سوره تحریم می باشد که خداوند فرموده است:

((يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَكُمْ وَأَهْلِيكُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ ...)) 

((ای کسانی که ایمان آورده اید خود و اهل خویش را از آتشی که هیزم آن مردم و سنگ آتشین است نگهدارید)).

وقتی این آیه نازل گردید،یکی از مردان مسلمان نشست و شروع به گریه کرد و گفت: من از نگهداری خود ناتوان هستم، با این آیه به نگهداری از اهل و بستگانم هم موظف گردیدم.

رسول خدا(ص)فرمود:همین اندازه کافی است که همان گونه که خود را به نیکی ها امر می کنی و از بدی ها باز می داری،آنان را امر به نیکی ها و نهی از بدی ها کن.

منبع:قصه های قرآن(یکصد داستان شنیدنی پیرامون قرآن کریم)،حجة الاسلام  و المسلمین محمدرضا اکبری،انتشارات پیام عترت،صفحات 94و95