اسب حیوانی است که امتیازات زیادی نسبت به سایر حیوانات دارد و از استعداد بالایی در جهت ترقی و کمال بر خوردار است و اساساً ماهیت او از حیوانات دیگر کاملاً متفاوت است به ویژه اسب امام حسین(علیه السلام)که ممکن است در سایه تاثیر ولایت او از فهم بیشتری برخوردار باشد.

وقتی امام حسین (علیه السلام)بر روی زمین قرار گرفت و بر اثر جراحات فراوان خون از بدن او جاری گردید اسب آن حضرت یال و پیشانی خود را به خون او آغشته کرد و شیهه کنان از دست لشگر گریخت تا به پشت خیمه رسید.

دختران پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم)شیهه او را شنیدند و اسب بی صاحب را دیدند و پیام شهادت امام حسین(علیه السلام)را از حالات و حرکتهای او دریافت کردند.

اما این اسب شهادت غم انگیز امام(علیه السلام) را تحمل نکرد و آنقدر پشت خیمه سر خود را به زمین زد تا جان باخت.

منبع:قصه های حیوانات در قرآن و احادیث،عبدالودود الامین(به ترجمه:لطیف راشدی)،کانون انتشارات پیام عدالت،صفحه137

(به نقل از نفس المهموم،صفحات 472و473)