مفهوم زندگی در فرهنگ عاشورا، بالاتر و والاتر از بودن و نفس کشیدن است. امام عاشورا، زندگی را تنها در صورت ((حیات طیبه)) بودن قبول دارد؛ آن هم وقتی است که همراه با شرافت و آزادگی باشد. در غیر این صورت بی ارزش است. مرگ با عزت در این فرهنگ، (( زندگی)) است و زندگی ذلیلانه، ((مرگ)) است. این دیدگاه، میراث علی(علیه‌السلام) بود که می فرمود :((الموت في حیاتکم مقهورين و الحياة في موتکم قاهرين)). سیدالشهدا (علیه السلام) نیز در دوران سلطهٔ ستم، مرگ شرافتمندانه را سعادت می دید و زندگی زیر دست ستمگران را مایهٔ خواری و ننگ : ((لا اری الموت الا السعادة و الحياة مع الظالمين الا برما)).

ادامهٔ مطلب ان شاء الله در مطالب آتي تقديم خواهد شد

​​​​​​​منبع:فرهنگ عاشورا - جواد محدثی-صفحه٢١٥